ترک خر
سالهاس که منم و یه دنیای کوچیک،یه چیزی مثل شخصیت که اینجاس،یه عزتی که سالهاس که دارمش،یه شرف که تموم نانم رو دادم تا نخام بفروشمش،یه اسم،یه فرهنگ که اصالتش به تمام وجود کورش کبیر ات می ارزه.من یه ترک ام.
همونی که اگه هم نژاد مزخرف بی شعور آریایی تو نتونه بفهمه چراغ قرمز یعنی چی،با افتخار صداش میزنی،همونی که تو ی با فرهنگ با تاریخ 7هزار ساله ات که گویا ذوالقرنین زمان رو هم داشتی،وقتی جلوی دو کلمه حرف حسابم کم میاری مدام جنسیتش رو متذکر میشی،مدام داد از خریتش میزنی.
نمی دونم،اینروزا خوب که فکر می کنم میبینم حق با توست،وقتی تو خواهر می فروشی و شرف تا ادعای جردن نشینی ات را به اثبات برسونی،من نونم رو فروختم تا شرف داشته باشم.خب مگه این خریت نیس؟
وقتی محرم تو خلاصه میشه به یه مادر و چندتا خواهر (اونم از نوع تنی اش) و مابقی رو با مکتب فروید به فیض میرسونی و من به گمانم تمام عالم ناموس آدمیست،خب باید هم خر صدام کنی.
قرآن ات رو آتیش کشیدن،اما باز وطنت رو می فروشی برا یه گرین کارت،باید هم به منی بخندی که قسم حضرت عباس ام وجودم رو هم میبره.
28 تومن میندازن جلو ات و میگن بدو تا 9 شب بیشتر شه یه سگ دیگه میبره،و تو هم با فرهنگ 7 هزار ساله ی آریایی همه چیزت رو میدی به یه قطعه کارت پلاستیکی که میگن یارانه توشه.
راس میگی داداش من خرم.
خانه ای دارم هر چند گچو گلی وآبخورده ولی همیشه پایدار.
حیاطی دارم کوچک ولی دلباز تر از یک باغ.
درختی دارم که اگر شاخه اش را بشکنم باز هم میوه ام میدهد.
شبی دارم که ستاره هایش همیشه چشمک میزنند.
تیر برقی دارم چوبی که هنوز بوی روغن سیاه و بچگی هایم را میدهد.
کوچه ای دارم خاکی ولی پر از سنگ های هفت سنگ کودکی.
موبایلی دارم ساده ولی سرگرمی دارد به نام "مار بازی".
تابستان ها استخر و باشگاه نمیروم ولی ظهرها به "انار دزدی" مشغولم(فقط چند تا دونه)
چشم هایی دارم با اعتماد همچون دوستانم.
و خدایی دارم که در همین نزدیکی ست.
پ.ن.پستی بود متفاوت با همه ی پست هایم برای اینکه ناشکر نباشم.
پ.ن2.بدون شک همه ی شما یکی از این ها رو دارید.
به سرعت گیر وسط اتوبان.
به مزخرف بودن کلید اسرار
به طولانی بودن صف یارانه
به س.ک.س.ی بودن شبکه فارسی one.
به ابروی نازک راننده تاکسی.
به شال 30 سانتی ستایش.
به شعار پرست بودن "یاس".
به مرام معتاد کنار خیابون.
به پارتی کلفت دختر همسایه.
به اسباب بازی های چینی.
به قطره های عرق یک کارگر.
به چشم های آبی زهرا.
به خیار و ماست شب عید.
به تسبیح 101 دونه ای مادر بزرگ.
به رژلب لب قرمز علیرضا حقیقی.
به تیکه انداختن گوگوش.
به آگهی استخدام روی دیوار.
به خدا.
حال همه ی ما خوب است.
خدایا منو ببخش که تو یه کشوری زندگی میکنم که
ورزشش به خاطر اسباب بازی حاضره شرفش رو بفروشه.
خدایا منو ببخش که روزانه صد تا مرد رو می بینم که ابروهاشونو نازک کردن.
خدایا منو ببخش من نمیخوام ببینم که کنار خیابون فحشا می کنن.
خدایا منو ببخش که تو تلوزیونمون همجنس بازی رو تبلیغ میکنن.
خدایا منو ببخش وقتی تو مسجد همه میرن سجده شرت play boy میبینم.
خدایا منو ببخش که گاهی شک می کنم آیا حضرت محمد(ص) بیشتر به من خدمت
کرده یا ادیسون.
خدایا منو ببخش